De verkeerde vragen

Het clowneske optreden van Somol liet weer eens zien op wat voor niveau het debat rond het projective gevoerd wordt. Maar dat is alleen maar meer reden om een conferentie te organiseren.

Je stelt de verkeerde vragen Egbert. Het Projective gaat om het theoretiseren van het heden om zo weer tot een (nieuw) kader te komen waarbinnen we architectuur kunnen beoordelen.

Dit verondersteld dat er dus iets is veranderd sinds het 'critical'. Ik geloof helemaal dat we op dit moment anders tegen de wereld aankijken als de modernisten dat deden. We kijken veel minder defensief naar nieuwe technologie en het nu globale kapitalisme. Het projective is daarmee in de eerste plaats een geschiedenis-vraagstuk.

Filosofie is wat mij betreft een middel, een medium, een bril, om naar de wereld te kijken. De veranderingen in de filosofie van Hegel naar Deleuze illustreren dat we nu anders naar de wereld kijken. Architectuur is geen filosofie, critical is ook geen filosofie.

Absoluut relevant is de vraag of het Projective nu werkelijk anders is als het Critical. De hele DSD gelooft ook nog helemaal dat er alleen maar een critical houding kan zijn. Persoonlijk denk ik dat er wel een verschil is, maar dat we het nog niet gevonden hebben. Somol's verhaal en Roemer's verhaal is lang niet voldoende.

Projective heeft geen politieke kleur, net als dat het critical dat ook niet had. De erfenis van het critical vind je nog wel het sterkst terug in de linkse partijen (SP, PvdA), die weerstand blijven bieden tegen de huidige tijd. De PvdA zeurt nu weer over het bloot in de videoclips. Nee, ik denk dat je moet kijken naar de gemene deler in de politiek; die is van communistisch-getinte weerstand tegen het kapitalisme verschoven naar een meer 'projective' pro-actieve houding richting het kapitalisme. Het hele politieke spectrum is verschoven. De populariteit van de VVD is een effect hiervan, maar dat maakt de VVD niet meer projective als bijvoorbeeld Groen Links.

Om dit verhaal af te sluiten wil ik zeggen dat het Projective absoluut noodzakelijk is om enige inhoudelijke vernieuwing van de discipline te kunnen realiseren. Er is -zoals Weeber onlangs nog opmerkte- geen discussie meer. Zelfs een banale discussie als Koolhaas vs. Krier kan niet eens inhoudelijk gevoerd worden, maar ontaard meteen in moddergooien. Dat moet beter. Van Somol hoeven we gezien zijn bijna autistische reactie op Alejandro afgelopen dinsdag niets te verwachten. Het is tijd er zelf wat aan te gaan doen!