donderdag, november 24, 2005

'Tegen' is sexy?

Nu Jim Stealed een honk ontmaskerd is kunnen we het misschien weer ergens anders over hebben:

Waarom is ergens 'tegen' zijn meestal sexier dan ergens 'voor' zijn? Hier ook, waarom vind je de vragen van Egbert zo goed, Teun? Peter Eisenman en K. Michael Hays zijn ook trots op hun 'tegen' zijn, maar ook iemand Robert Somol - al staat die dan aan de andere kant. Zij genieten er zo van om ergens 'tegen' te zijn, ze vinden zichzelf echt sexy zo. Sexy in een Boudoir, dat wel. En het publiek geniet van dat 'tegen' zijn ook met volle teugen. Ongelooflijk vind ik dat. Alsof ze de puberteit nooit achter zich hebben kunnen laten.

Het is ook iets dat eigen is aan architecten. Jan Benthem verteld eerst vakkundig dat een bestaand station he-le-maal waardeloos is. Dat dat zo is omdat er al jaren geen onderhoud aan wordt gedaan in afwachting van een nieuw station verteld hij er niet bij. Nee, kijk dan het ontwerp van Benthem Crouwel: dat lost al-les in één geniaal ontwerp op... Kijk die mooie renderings maar. (Plaatjes zijn waarheid?)

Ik vind het een te makkelijke houding. Ik geloof ook wel dat dat een fundamenteel probleem is van het projective, dat het moeilijker is ergens voor te zijn en dat we nu vooral a la Somol 'tegen' het critical zijn. Op het moment dat je ergens voor bent stel je jezelf kwetsbaarder op dan als je ergens tegen bent. Het is ook te makkelijk om te zeggen dat er bijvoorbeeld teveel Koolhaas is onze Pantheon// staat; het is moeilijker te zeggen wat er dan wel in zou moeten staan!