vragen, vragen...

Vrolijk inhakend bij Egbert moet ik ook bekennen dat ik het niet weet. Ik weet niet of projective werkelijk de oplossing is. Of critical werkelijk niet meer van deze tijd is. Na elke vergadering ben ik weer om en enthousiast, een paar dagen later loop ik toch weer tegen nieuwe bedenkingen aan. Wat dat betreft waren die interviews best verhelderend.
Waar ik eigenlijk nog het meest mee zit, specifiek met ons project, is de kritiek van Baird en van Dijk. Ik snap dat wij min of meer het projective promoten; we organiseren immers een congres! Maar moeten we ook niet aandacht besteden aan de kanttekeningen, de loopholes, de generatieconflicten?

Over het nut van vragen. Een goude oude uit het educatieve veld: er bestaan geen domme vragen, alleen domme antwoorden.